Sylwester

Witam was kochani dzisiaj znow wpisu na temat tego co dzieje się ze zwierzętami podczas nocy sylwestrowej . 

Wielu z nas nie zdaje sobie sprawy z tego co czujq zwierzęta. Te domowe możemy jakoś zabezpieczyć lekami na uspokojenie, ale myśli ktoś o tych zamieszkałych nasze piękne parki i lasy? 

Czy petardy i fajerweki które nam sprawiają taka frajdę są dobre dla zwierząt? Postawmy sie na ich miejscu. Wyobraźmy sobie co one czują. Zamiast sterty fajerwerków kupmy w tym roku worek karmy i zamiesmy go do schroniska. Te kochane bezdomniaki będą nam bardzo wdzięczne. Pomyślmy o nich. 

Tymczasem do następnego wpisu 

Tylko mnie kochaj

Cześć kochani dzisiaj jeden z moich wierszy 

Tylko mnie kochaj 

Stoję na rozdrożu 

Zastanawiam się co robić 

Stoję na rozdrożu 

Jak na ostrym nożu 

Serce me do ciebie się rwie 

Choć nie jest łatwo doskonale wie 

Umysł chce z tobą być 

I choć łatwo nie jest 

Wiem, ze zdamy ten test

Życie nie jest łatwe 

Trudności wciąż nowe na podsyła 

Rzuca kłodami pod nogi

Życie złośliwe 

By nas rozdzielić robi co tylko możliwe 

Moje serce rwie się do ciebie 

Proszę nie zabieraj mi siebie 

Nie odchodź 

Tylko mnie kochaj 

Włocławek 9.03.2024

Do następnego wpisu 

Park im. marszałka Józefa Piłsudskiego- zwany potocznie Parkiem na Zdrowiu

Park im. Marszałka Józefa Piłsudskiego (dawniej Park Ludowy), zwyczajowo Park na Zdrowiu – zabytkowy i największy parkw Łodzi rozciągający się na powierzchni 188,21 Znajduje się w rejonie Al. Unii Lubelskiej i ulic 

Srebrzyńsiej, Krakowskiej Krzemińskiej i Kontanstynowskiej 

Historia :

Powstał na terenach należących niegdyś do lasów miejskich. W okresie I wojny światowej powierzchnię lasu zredukowano z ok. 400 ha do 115 ha. Pierwsza koncepcja zagospodarowania tego terenu jako parku pochodziła z 1904 roku i należała do Teodora Chrząńskiego (twórcy parku Poniatowskiego i parku Sienkiewicza), nie została ona jednak nigdy zrealizowana. Plany zagospodarowania parku były wielokrotnie zmieniane przez kolejnych twórców. Do bardziej znaczących projektantów można zaliczyć: Edwarda Ciszkiewicza, braci Zajkowskich, E. Templina lecz dopiero Stefan Rogowicz ustalił ostateczną wersję planu. We wszystkich koncepcjach starano się zachować resztki pozostałego lasu i wyznaczyć tereny przeznaczone pod sport i rekreację. Park zachował taki charakter do dzisiaj.

Wstępne prace nad zagospodarowaniem parku rozpoczęto w latach 20. XX wieku. Do 1928 roku dosadzono na tym terenie prawie 300 000 sztuk drzew, wykopano stawy i rozpoczęto prace na terenach sportowych (stadion, korty tenisowe). W latach 30. XX wieku urządzono ogród zoologiczny, zakończono budowę stadionu, ogródka jordanowskiego, strzelnicy, wieży spadochronowej. W tym czasie założono również pierwszy w Łodzi ogród działkowy ciągnący się wąskim pasem wzdłuż wschodniej granicy parku, tuż przy torach kolejowych. Kilka lat przed wybuchem II wojny światowej tempo prac spowolniło się znacznie ze względu na brak funduszy tak, że koncepcja Rogowicza nie została do końca zrealizowana (m.in. tereny wystawowe). W skład parku miał wchodzić także Ogród Botaniczny – zrealizowany dopiero w latach sześćdziesiątych XX wieku, który obecnie stanowi odrębny obiekt. Park został zaprojektowany w postaci półkola od wschodu przylegającego do al. Unii Lubelskiej. Zachodnią część wyznaczają ulice Krakowska i Krzemieniecka. Bryła parku przecięta jest ulicą Konstantynowską. Po obu jej stronach rosną dwa rzędy lip krymskich. Stojąc u zbiegu ulic Konstantynowskiej z al. Unii Lubelskiej widzimy kolejne dwie aleje rozchodzące się promieniście ze skrzyżowania w kierunkach pn.-zach. i pd.-zach. Obie aleje przebiegają przez cały park i posiadają po dwa ciągi spacerowe obsadzone jesionem pensylwańskim.

Na terenie parku po północnej stronie ulicy Konstantynowskiej znajduje się Pomnik Czynu Rewolucyjnego (odsłonięty w 1975 r. w miejscu zniszczonej przez hitlerowców Kolumny Rewolucjonistów z 1923 r.) upamiętniający straconych rewolucjonistów z 1905–1907 r., którzy zostali w tym miejscu pochowani.

27 maja 2019 r. na Wzgórzu Niepodległości, które usypano na miejscu dawnej rosyjskiej strzelnicy wojskowej będącej w latach 1906-1908 miejscem straceń, odsłonięto Pomnik Pamięci Łódzkich Rewolucjonistów – Bojowników o Wolność.

Przyroda:

Zasadnicza, leśna część parku składa się z pospolitych gatunków drzew: sosny zwyczajnej, brzozy brodawkowatej, dębu szypułkowego, grabu oraz olchy czarnej rosnącej na terenach podmokłych. Ogród dendrologiczny natomiast zawiera w swojej kolekcji rzadko spotykane odmiany pospolitych drzew jak na przykład świerk pospolity w odmianie wężowej, czy olszę czarną odmiany strzępolistnej. Ponadto możemy tam spotkać zupełnie egzotyczne gatunki drzew nie występujące naturalnie w naszej strefie klimatycznej jak tulipanowiec czy platan klonolistny.

Obecnie park oraz przylegające do niego tereny określa się mianem kompleksu leśno-rekreacyjnego na Zdrowiu. W jego skład oprócz parku wchodzą: ogród botaniczny, ogród zoologiczny, ogródek dendrologiczny, lunapark, tereny sportowe (m.in. kąpielisko Fala) oraz rezerwat przyrody Polesie Konstantynowskie. W parku znajduje się 18 pojedynczych drzew – pomników przyrody: brzoza brodawkowata (220 cm), 3 buki pospolite (115, 230, 300 cm), dąb czerwony (265 cm), 2 dęby szypułkowe (250 i 310 cm), kasztanowiec biały (255 cm), 2 klony srebrzyste (235, 260 cm), 2 lipy drobnolistne (305 i 320 cm), 2 skrzydłorzechy kaukaskie (225 i 285 cm), wierzba biała odm. zwisła (245 cm) oraz dwie grupy klonów srebrzystych (37 egz. o obw. pni 65 – 270 cm, oraz 14 egz. o obw. 205 – 300 cm) uznanych za pomniki przyrody.

Na dziś to wszystko do następnego.

Park ocalałych

Dzisiaj pragnę wam przybliżyć łódzki park. Mianowicie jest to park ocalałych .

Park Ocalałych – park w Łodzi upamiętniający osoby, które przeszły przez istniejące w czasie II wojny światowej Ghetto Litzmannstadt, będące jednym z elementów realizacji planu eksterminacji Żydów III Rzeszy. Park został oficjalnie otwarty 30 sierpnia 2004, w dniu 60. rocznicy likwidacji getta.

Park usytuowany jest pomiędzy ul. Wojska Polskiego a ogródkami działkowymi przy ul. Źródłowej w dolinie rzeki Łódki, na terenie przylegającym podczas wojny do granic Litzmannstadt Ghetto (pierwotnie miał zostać zlokalizowany przy ul. Stalowej). Zaprojektowany został przez Grażynę Ojrzyńską.

Pomysłodawczynią parku była Halina Elczewska, która przeżyła getto łódzkie (z Litzmannstadt przetransportowano ją do Auschwitz, a dalej do Ravensbrück). Ona też jako pierwsza posadziła swoje „drzewko pamięci”. Pod jednym z dwóch pomnikowych dębów szypułkowych odsłonięto pomnik – głaz (znaleziony na terenie parku) upamiętniający tragiczne wydarzenia lat 1940-1944. Umieszczono na nim napisy w czterech językach: polskim, angielskim, hebrajskim i jidysz.

418 osób ocalałych z Holokaustu, które zdołały dotrzeć do Łodzi zasadziło swoje drzewko: dęby, klony, lipy, brzozy, graby, buki, sosny, świerki i modrzewie. Drzewka zostały ponumerowane i wpisane do rejestru, a ocaleni otrzymali certyfikaty z nazwiskiem i numerem drzewka. Wzdłuż alei Arnolda Mostowicza położone są tabliczki z nazwiskami i numerem drzewka każdego ocalałego. Łącznie w całym parku zasadzono 450 drzew na powierzchni półtora hektara. Docelowa powierzchnia parku wynosi 8,5 hektara, na tym terenie znajduje się zbiornik wodny na rzece Łódce. Powstały również alejki i place o nawierzchni żwirowo-glinkowej i z kostki granitowej.

Aleja łączy dwa główne elementy parku: Pomnik Polaków Ratujących Żydów podczas II wojny światowej i Kopiec Pamięci. Pomnik, zbudowany według projektu Czesława Bieleckiego, zawiera symbole dwóch narodów: statuę Orła Białego oraz gwiazdę Dawida, uformowaną z tablic z nazwiskami Polaków uhonorowanych tytułem „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”. 10-metrowy Kopiec Pamięci, usypany na drugim końcu parku jest punktem widokowym okolicy. Na szczycie kopca znajduje się pomnik-ławeczka Jana Karskiego.

Budowa parku, jako wieloletnie zadanie inwestycyjne, została zatwierdzona przez Radę Miejską. Prace rozpoczęły się jesienią 2005 od oczyszczania terenu, rozbiórki ruin. Pomnik odsłonięto w 2009. Na terenie parku znajduje się siedziba Centrum Dialogu im. Marka Edelmana, gdzie odbywają się konferencje i zajęcia edukacyjne.

powiat grodzki Łódź

mapka parkuPark im. Generała Władysława Andersa jest niewielkim parkiem osiedlowym, mieszczącym się w Łodzi, na bałuckim Teofilowie, na osiedlu Władysława Reymonta. W przeszłości właścicielem parku była Spółdzielnia Mieszkaniowa “Lokator”, która już nie istnieje. Obecnie opiekę nad parkiem sprawują wspólnie Spółdzielnia mieszkaniowa “Teofilów” i Miasto Łódź. Spółdzielnia dba o utrzymanie czystości, miasto opiekuje się drzewostanem. Oficjalnie jednak park nie ma prawnego właściciela.

Granice parku wyznaczają: od północy ul. Łanowa, od południa ul. Klaretyńska i połączona z nią ul. Kwiatowa. Wschodnią i zachodnią granicę parku tworzą bloki mieszkalne. (Park 

Dzisiaj kochani to wszystko a w kolejnym wpisie postaram się wam przybliżyć kolejny z łódzkich parków, a więc do następnego wpisu 

Wielka niewiadoma

Witam kochani. Dzisiaj pragnę poruszyć sprawę która była głośna na całą Polskę, a może i świat.  Chodzi o pewną mieszkankę miejscowości Kruszyn w powiecie Bolesławiec.  

Otóż kobieta ta zaginęła 9 sierpnia na A4. Dziwne jest to ,że skontaktowała się z ojcem, a nie zadzwonila po lawetę.  Nawet po telefonie do ojca ,że zepsuł się jej samochód przez godzinę siedziała w samochodzie? Czy zaplanowała to? Czy ktoś ją porwał? Czy chciała uciec od męża? Pojawiało się wiele przypuszczeń.  Nawet takie ,że chciala uwolnić się od Świadków Jehowy, którymi oboje z mężem byli. Pojawiło się też wiele komentarzy pod adresem tej organizacji.

Czy Świadkowie Jehowy to aż tacy źli ludzie? Przecież nie biorą broni do ręki, nie zabijają, nie idą na wojnę,  nie rasistami. W organizacji Świadków można spotkać ludzi ze wszystkich narodów.  Nie ważne czy jest się czarnym, chińczykiem czy białym człowiekiem wrod wyznawców panuje miłość, nie podziałów na tle rasowym. Są dla siebie braćmi i siostrami. 

 Skąd tyle jadu było u ludzi pod adresem Świadków Jehowy po zaginięciu tej kobiety? Nie znaliśmy tak naprawdę jej sytuacji. Może ma jakieś problemy psychiczne ? Może właśnie to spowodowało jej zaginiecie ? Może dostala mikroudaru przez co straciła świadomość? Nie oceniajmy nikogo nie znając faktów.  Napewno nie chcielibyśmy żeby nas oceniano. Kochani poczekajmy, aż wszystko się wyjaśni. 

Dzisiaj koncze mam nadzieje ze mnie nie zliczujecie za to co napisałam. Życzę spokojnego wieczoru