Lato urlopy zwierzęta

Witam kochani w poprzednim wpisie pisałam,że w następnym wpisie dodam kolejne informwcje na temat Łodzi. Nastąpiła jednak zmiana planów spowodowana urlopami i wyjazdami. Zastanawia Was czemu poruszam takie tematy na blogu?

Otóż jak Wam wszystkim wiadomo zaczynają się urlopy wyjazdy. Wszystko jest ok nie mam nic przeciwko przeciwko wyjazdom. Każdemu nam się należy chwila wytchnienia po pracowitym roku. Chodzi mi raczej o biedne zwierzęta. Bardzo dużo psów i kotów ląduje w schroniskach,które są przepełnione, a co gorsze na ulicy.

Jest tyle ośrodków wczasowych, w których można wynająć pokój z pupilem. Wiem bo gdy szukałam kwarery znalazłam kilka takich ogłoszeń.

Pamiętajcie, że zwierzęta bardzo przeżywają rozłąkę z nami. Gdy lądują na ulicy nie rozumieją tego. Mają nadzieję,że wrócimy do nich. Przecież gdy wychodzimy z domu zawsze wracamy. To byłoby na tyle kochani warto przemyśleć co robimy. Do następnego wpisu.

Łódź - moje miasto. Historia miasta- okres międzywojenny

Witam dzisiaj kolejny wpis na blogu z serii Łódź- moje miasto, dzisiaj przybliżę Wam Łódź w okresie międzywojennym. W listopadzie 1918 r. Łódź weszła w skład tworzącego się państwa Polskiego. Stanowiąc drugi co do wielkości ośrodek miejski, Łódź poraz pierwszy w historii uzyskała rangę ośrodka administracji regionalnej,stając się siedzibą władz wojewódzkich. W 1924r. wybudowano brakujące połączenie w kierunku północnym w kierunku Gdańska i Torunia przez Łęczyce, Zgierz i Kutno. Ze względu na silną pozycję mniejszości narodowych w mieście (1931 r. wśród 357 tyś. mieszkańców Łodzi było 59% Polaków 31,7% Żydów oraz 8.9% Niemców) i jego przemysłowy charakter Łódź pozbawiona była poważniejszego wsparcia inwestycyjnego ze strony państwa polskiego, co zrzuciło cały ciężar rozwoju infrastruktury na barki lokalnego samorządu. Magistrat jako pieweszy wprowadził w 1919 r. powszechny obowiązek szkolny, sfinansował budowę sieci szpitali i nowoczesnych szkół podstawowych a w roku 1930 wydatnie wsparł utworzenie w Łodzi i jednego w pierwszych w Europie muzeów sztuki współczesnej.Do 1939 r. nie ulokowano w Łodzi uniwersytetu ani żadnej innejpaństwowej instytucji kulturalnej o większym znaczeniu. Jedną z głównych inwestycji transportowych kraju -magistralę węglową- wytyczono w latach 1928-1933 35 km na zachód od Łodzi, zaprzeczając przy tym szanse na dogodne połączenie miasta z południem kraju.

W okresie między wojennym Łódź była jednym z miast, w których duże wpływy mieli komuniści. W 1934 r. na unieważnioną listę komunistyczną w wyborach do Rady Miejskiej oddanych zostało ok 40 tyś głosów. Od początku 1936 r. dobrze ukladała się współpraca łódzkich organizacji PPS oraz nielegalnej KPP. W kolejnych wyborach do Rady Miejskiej we wrześniu 1936 r. na wspólną listę sosjalistyczną-komunistycznà padło prawie 96 tyś głosów co dało 34 mandaty 72-osobowej radzie. W pierszej połowie 1936 r. w mieście doszło do ekcesów o podłożu antysemickim. Na dziś to byłoby wszystko. W kolejnym wpisie przybliżę Wam historię Łodzi podczas II wojny światowej. Więc do następnego wpisu. Papa kochani.

Łódź - moje miasto podczas I wojny światowej

Witam kochani czytelnicy dzisiaj kolekjny wpis z cyklu Łódź moje miasto. Dzisiaj przybliżę Wam jak miasto funkcjonowało w czasie I wojny światowej. To dzieła!

5.12.1914r. po klęsce poniesionej przez wojska rosyjskie w bitwie pod Łodzią, administracja rosyjska rozpoczęła ewakuację miasta. 6.12.1914 r. do Łodzi wkroczyły wojska niemieckie, rozpoczynając niespełna czteroletni okres okupacji miasta.

W dniu 15.02.1916 r w mieście wizytował król saski Fryderyk August. Spotkał się tu z geberałem gubernatorem Felixem von Barhtem. Po dłuższej rozmowie z nim przespacerował się po tworzonym wówczas parku im. księcia J. Poniatowskiego, a następnie spotkał się na kolacji z przedstawicielami łódzkiego establishmentu w hotelu Grand.

W wyniku grabieżnej polityki ukupanta niemieckiego ( m. in.rekwizycje metali kolorowych) doszło do ogromnej dewastacji łódzkich fabryk. W połączeniu z utratą wschodnich rynków zbytu przyczyniło się do znaczącego upadku przemysłu włókienniczego, zaczął się on podnosić z tego upadku dopiero ok w połowie lat 30-dziestych XX w.

Dzisiaj byłoby na tyle,a w kolejnym wpisie przybliżę Wam jak Łódź podnosiła się z upadku i funkjonowała w okresie międzywojennym. Pa kochani i do następnego wpisu.

Łódź moje miasto. Historia miasta- Łódź wieloprzemysłowa

Witam kochani dzisiaj kolejny wpis z serii Łodź moje miasto. W ostatnim wpisie przybliżyławm Wam jak rozwijał się przemysł w Łodzi. Dzisiaj napiszę coś wiecęj na ten temat. Zatem do dzieła!

Początki Łodzi wieloprzemysłowej związane są z powstaniem kalisko-mazowieckiego okręgu przemysłowego, kiedy w mieście powstały wielkie manufaktury . m.in. kompleks fabryczny Ludwika Geyera rozwijający się od 1828r. z pierwszą na terenach Królestwa Polskiego maszyną parową (1839- znany dziś jako Biała Fabryka). W latach 30. XIX w. było to największe przedsiębiorstwo przemysłowe w Królestwie Polskim. Łódź eksportowała swoje wyroby głownie do Rosji i Chin.

Okres po upadku powstania listopadowego (1831r.) przyniósł bariery celne i pewną stagnację. W 1850 r. miasto było już dość znaczne i funkcjonowali w nim liczni rzemieślnicy: 13 bednarzy, 2 brukarzy, 4 blacharzy, 7 felczetów, 6 cieśli, 6 czapników, 4 dekarzy, 1 folusznik, 3 garbarzy, 5 gwoździarzy, 2 introligatorów, 1 kominiarz, 1 konował, 1 kotlarz, 21 muzykantów, 48 krawców, 10 kowali, 8 kołodziejów, 2 koszykarzy, 2 kapeluszników, 2 mechaników, 4 modniarki, 22 młynarzy, 2 mosiężników, 4 mydlarzy, 9 murarzy, 32 piekarzy, 3 piernikarzy, 2 piwowarów, 10 powroźników, 4 praczki, 2 postrzygaczy, 2 pompiarzy, 8 rymiarzy, 33 rzeźników, 1 rękawicznik, 10 ślusarzy, 5 szklarzy, 5 szwaczek, 39 szewców, 31 złotników, 7 stykarzy, 3 smuklerzy, 1 szczotkarz, 10 tokarzy, 2 waciarzy, 3 zegarmistrzów, 1 złotnik, 15 zdunów. W sumie w mieście miało swoją siedzibę 18 cechów rzemieślniczych ,a także dwie apteki, cukiernia, kawiarnia, trzech lekarzy oraz siedem ówczesnych hoteli- tzw. domów zajezdnych. Kolejny okres koniunktóry napędził w drugiej połowie XIX w. rozwój rynku wewnętrznego, otwarcie w 1865 r. linii kolejowej Fabryczno- Łódzkiej do Koluszek na trasie kolei Warszawsko- Wiedeńskiej, napływ taniej siły roboczej (po uwłaszczeniu chłopatwa) i ponowne otwarcie eksprtu po zniesieniu przez Rosję granicy celnej w 1851r. oraz wprowadzenie w 1877 r. złotych ceł na granicy Cesarstwa Rosyjskiego.

W tym czasie rosły fortuny przemysłowe Scheiberów, Grohmanów,Poznańskich. Powstały pierwsze miejscowe banki(w 1872 r. z inicjatywy Karola Sheibera- Bank Handlowy w Łodzi oraz Towarzystwo Kredytowe Miejskie w Łodzi),udzielające głównie kredytów handlowych. Rósł też udział lokanych w bankach warszawskich. Łóź stała się miejscem wielkich szans głównie dla Żydów, Niemców, Polaków i Rosjan- przysłowiową ziemią obiecaną. Ich ślady są ciągle czytelne w dzisiejszym mieście w postaci zespołów podfabrycznych, zabytków architektonicznych, świątyń i cmentarzy. W roku 1902 uruchomiono prywatną Kolej Warszawsko-Kaliską łączącą Łódź z Warszawą przez Łowicz na wschodzie na Sieradz z Kaliszem na zachodzie. Przedłużenie w 1906 r. linii z Kalisza do Ostrowa Wielkopolskiego dało Łodzi bezpośrednie połączemie z niemiecką siecią kolejową.

Jednocześnie miasto było w tym okresie areną powrarzających się strajków i rozruchów robotniczych,przeradzających się w krwawe zajścia. Jednym z pierwszych był strajk w 1872 r. w fabryce Karola Sheiblera. W 1892 r. nastąpił tzw. bunt łódzki zakończony ingerencją wojska. Do największych starć doszło podczas Rewolucji 1905 roku w czasie której między innymi dokonano zamachu na fabrykanta Juliusza Kunitzera.

Mimo swoich rozmiarów i pojedyńczych inwestycji Łódz pozostawała w ogromnej mierze ignotowana przez centralne władze rosyjskie i rażąco niedoiwestowana pod względem inrastruktury transportowej, technicznej i społecznej. Kilkusettysięczne miasto posiadało jedynie godność siedziby powiatu podlegając gubernatorowi rezydującemu w kilkukrotnie mniejszym Piotrkowie. Nie istniały połączenia kolejowe na kirunku północno-zachodnim ( Konin, Poznań), pónocnym (Kutno, Toruń) oraz połódniowym (Piotrków, Częstochowa, Zagłębie Dąbrowskie). Brak było sieci kanalizacyjnej i wodociągowej, szlonictwo stało na niskim poziomie. W 1845 r. otwarto natomiastszpital, sfinansowany przez miasto Łódź, rząd darczyńców prywatnych oraz tzw. ceduł muzycznych (podatek od zabaw) opłacony w Łodzi, Zgierzu,Konstantynowie i Aleksandrowie (placówka w złożeniu służyć mieszkańcom tych właśnie miast, którzy mieli też swoich przedstawicieli w radzie nadzorczej) W kolejnym wpisie Łódź w czasie w I wojny światowej. Więc do następnego wpisu.

Łódź-przemysłowa

Witam kochani dzisiaj kolejny wpis na blogu. W jednym z ostatnich wpisów pisałam,że przybliżę Wam w następnym wpisie hostorię Łodzi przemysłowej ale tak się nie stało. Postanowiłam dodać wpis o agresji, ale już powracam do tematu i piszę na temat Łodzi.

Łódź przemysłowa- w 1820 r. na podstawie dokumentu z 18 września, sygnowanego przez księcia namiestnika Józefa Zajączka rząd Królestwa Polskiego włączył Łódź do grona osad przemysłowych kalisko-mazowieckim okręgu przemysłowym i przeznaczył jej rolę ośrodka tkackiego i sukienniczego. Stało się tak na wniosek uwczesnego prezesa komisji Województwa Mazowieckiego- Rajmunada Rembielińskiego. Za powstaniem osady fabrycznej przemawiały warunki naturalne i prawne: państwowa własność ziemi- możliwość wydzielania działek duże zalesienia- drewno jako materiał budowlany i opałowy liczne drobne rzeczki o dużym spadku (między innymi Ostroga/Łódka, Jasień, Olechówka) -energia do napędu maszyn

Miasto liczyło wówczas ok. 800 mieszkańcóm, a decyzja ta była początkiem rozwoju okresu "Łodzi przemysłowej". Insdustralizqcja oparta była przedewszytkim na napływających do miasta rzemieślnikach różnychspecjalności włókienniczych,którzy zachęcani byli licznymi przywilejami. Aby sprostać potrzebom osadników, władze muejskie- w latach 1821-1823- rozplanowały i wytyczyły osadę sukienniczą "Nowe Miasto". Ulokowano ją na południe od istniejącego "Starego Miasta",a najważniejszym jej elementem był centralnie położony ośmioboczny rynek, z czterema wykotowymi ulicami na jego osiach (Nowy Rynek- dzisiejszy Pl.Wolności). Od 1823 do połowy XIX wieku do Łodzi przybywali głównie niemieckojęzyczni tkacze z Wielkipolski, Śląska, Saksonii,Czech, Brandenburgii i Moraw. Rejony te posiadały długą tradycję rzemiosła tkackiego,która jednak powoli chyliła się ku upadkowi wskutek procesów industralizacjii, jak i utraty rynków zbytu związanym z nowym podziałem politycznym Europy od 1815.

W latach 1824-1827 wytyczono osadę Łódka położoną na południe od "Nowego Miasta" wzłuż osi, którą stanowiła ul. Piotrkowska. Po regulacji fabryczna Łódź składała się z sześciu części rozlokowanych pielęciowiorstowej długości. W jej skład wchodziły: Stare Miasto, osada sukiennicza zwana "Nowym Miatem", osada tkacka, osada prządnicza, Osada Szlązaki oraz Nowa Dzi

elnica. To byłoby wszystko na temat Łodzi przemysłowej. W nastęnym wpisie przybliżę Wam Łódź wieloprzemysłową. Do nastęnego wpisu kochami.

Agresja-powracający temat

Witam. W dzisiejszym wpisie poruszę coś czego byłam świadkiem w czwartek gdy wracałam z pracy. Muszę przyznać,że strasznie to mną wstrząsnęło.

Otóż był czwartek po godzinie 15. Wysiadłam tak jak zawsze z autobusu i szłam do domu. Gdy byłam już przy krańcówki teanwajowej na Wyszyńskiego i to co zobaczyłam...to był szok.

Agresywne zachowanie pewnego pijanego meżczyzny było nie do zaakceptowania. Ale zacznijmy od początku. Na Wyszyńskiego na krancówce tranwajowej z tranwaju nr 12 wysiadł młody czarnoskóry chłopak. Szedł sobie spokojnie i nikomu nie wadził i nie wchodził w nikomu w drogę. Za nim wysiadł wspomniany wcześniej pijany mężczyzna. Wyzywał tego czarnoskórego chłopaka od czarnuchów, brudasów. Jego teksty były poniżej krytyki. Jesen z nich zacytuję. "Wracaj do Afryki brudasie liśćmi dupę zakrywać". Czy tak według niektórych wygląda tolerancja? Czy naprawdę niektórzy wyznają zasadę Polska tylko dla Polaków.

Mamy XXI w. a zachowanie niektórych pokazuje, że żyją w średniowieczu i sąstrasznie zaściankowi. Kochani zastanówmy się nad naszym zachowaniem. Czy jak ktoś ma inny kolor skóry, inne przekonania polityczne czy religijne to już jest gorszy od nas? Nie powinniśmy patrzeć na wnętrze człowieka? Kochani zastanówcie się nad tym i do następnego wpisu. Papa.

Łódź -historia miasta. Łódź rolnicza.

Witam dziś kolejny wpis. Łódź rolnicza- Łódź ma metrykę średniowieczną. Początkowo była małą wsią leżącą w granicach historycznej ziemi łęczyckiej,którą władali książęta łęczyccy. Pierwsza wzmianka znajduje się w dokumencie sygnowanym przez księcia ziemi łęczyckiej i dobrzyńskiej Władysława Garbatego z 1332r., który był związany z nadaniem kulku wsi, w tym również wsi o nazwie Łodzia w wieczyste posiadanie biskupom kujawskim. Prawa miejskie nadane zostały miekscowości w Przedborzu nad Pilicą 29.07.1423r.,a wraz z nimi pozwolenie na organizowanie targów.

Do końca XVII w. Łódź rozwijała się jako małe miasteczko rolinicze bedące własnością biskupstwa włocławskiego (Łódź była prywatnym miastem koscielnym)-jako Łodzia jest wymieniana wśród miast biskupstwa włocławskiego w powiecie brzezińskim województwa łęczyckiego w końcu XVI w. Stała się ona wtedy lokalnym ośrodkiem handlowym oraz rzemieślniczym. Mieściło się tu osiem młynów oraz warsztaty kołodziejów, bednarzy,szewców,cieśli i rzeźników. W 1424r biskup włocławski Jan Pella określił obowiązki określił obowiązki i przywileje mieszkańców Łodzi, a od 1471r. rozpoczęto prowadzenie ksiąg miejskich. W 1496 król Jan Olbracht potwierdził przywileje królewskie na odbywanie dwóch jatmarków rocznie i cotygodniowego targu w mieście. W szczytowym okresie rozwoju "Łodzi rolniczej), na początku XVI w. miasto liczyło 70 rodzin mieszczańskich i około 30 domostw.

Okres najazdów szwedzkich w połowie XVII wieku do upadku i częściowego wyludnienia. W 1739r. w Łodzi mieszkało 97 rodzin. W 1777 r. liczyła 265 mieszkańców, a w mieście stało 66 domów. Do II rozbioru Polski Łódź znajdowała się w województwie łęczyckim w Rzeczposlitej Obojga Narodów.

Po II rozbioru Poski w 1793r. Łódź trafiła do zaboru pruskiego. W tym czasie liczyła jedynie 250 mieszkańców, a obszar zabudowany obejmował stare miasto. Ze względu na niewielkie rozmiary pruskie władze 1794r. rozważały odebranie miejscowości praw miejskich i przekształcenie jej ponownie w wieś. W 1798r. wskutek sekuryzacji dóbr kościelnych, stała sie miastem rządowym. Od 1807 roku należała do księstwa Warszawskiego , a od 1815r. do Królestwa Polskiego.

Tymczasem na tyle a w kolejnym wpisie napiszę Wam o Łodzi przemysłowej i jej dalszym rozwoju. Więc do następniego wpisu kochani.