Witam dzisiaj na blogu historia pewnej groty z Parku Helenów, którą już kilka razy widzieliście na moim blogu.
Przechadzając się po parku Helenów natrafiłam na nietypowy obiekt, który przyciągnął moją uwagę. Chodzi tutaj o grotę/altanę z lawy wulkanicznej. Jak zobaczyłam ją po raz pierwszy, to z oddali wyglądała jak spalona altana, ale jak podeszłam bliżej, to zauważyłem, że ma dość nietypowy wygląda. Zaciekawił mnie ów obiekt, więc postanowiłem zgłębić jego historię.
Grota powstałą w roku 1882. Została przez znaną firmę ogrodniczą Ludwig Spaeth z Berlina na kształt i podobieństwo groty, bo nie jest "prawdziwą" grotą wykutą w skale. Wykonana jest z lawy wulkanicznej. Bywa też nazywana altaną. W jej środku znajdują się wyobrażenia stalaktytów, stąd pojawia się czasem określenie "grota stalaktytowa".
Grota powstała na polecenie synów Karola Anstadta, założyciela browaru na ul. Pomorskiej. Ludwik, Zenon i Fryderyk Anstadt po śmierci ojca przejęli browar i fortunę ojca i postanowili utworzyć park, który będzie miejscem spotkań śmietanki towarzyskiej. Pracę rozpoczęły się w 1881 i trwały aż do 1885 roku kiedy, to Park Helenów został oficjalnie otwarty. Miejsce to zostało nazwane na cześć żon dwóch z braci, Zenona i Ludwika, obie nosiły imię Helena. Przestrzeń parku zaprojektowana została w stylu angielskim, jako romantyczny zakątek, wymarzony na miejsce spotkań i schadzek. Na jego terenie znajdowała się m.in. muszla koncertowa, menażeria ze zwierzętami, punkty gastronomiczne, a także grota wulkaniczna. Odbywały się tu liczne imprezy, z lotami balonem włącznie. Warto pamiętać, że w owym czasie inny był status parku, do którego wstęp był płatny.
Ciekawostka:
Grota została opisana przez Władysława Reymonta w "Ziemi Obiecanej", a także pojawiła się w filmie z 1974 roku o tym samym tytule reżyserowanym przez Andrzeja Wajdę.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz