Łódź - moje miasto podczas I wojny światowej

Witam kochani czytelnicy dzisiaj kolekjny wpis z cyklu Łódź moje miasto. Dzisiaj przybliżę Wam jak miasto funkcjonowało w czasie I wojny światowej. To dzieła!

5.12.1914r. po klęsce poniesionej przez wojska rosyjskie w bitwie pod Łodzią, administracja rosyjska rozpoczęła ewakuację miasta. 6.12.1914 r. do Łodzi wkroczyły wojska niemieckie, rozpoczynając niespełna czteroletni okres okupacji miasta.

W dniu 15.02.1916 r w mieście wizytował król saski Fryderyk August. Spotkał się tu z geberałem gubernatorem Felixem von Barhtem. Po dłuższej rozmowie z nim przespacerował się po tworzonym wówczas parku im. księcia J. Poniatowskiego, a następnie spotkał się na kolacji z przedstawicielami łódzkiego establishmentu w hotelu Grand.

W wyniku grabieżnej polityki ukupanta niemieckiego ( m. in.rekwizycje metali kolorowych) doszło do ogromnej dewastacji łódzkich fabryk. W połączeniu z utratą wschodnich rynków zbytu przyczyniło się do znaczącego upadku przemysłu włókienniczego, zaczął się on podnosić z tego upadku dopiero ok w połowie lat 30-dziestych XX w.

Dzisiaj byłoby na tyle,a w kolejnym wpisie przybliżę Wam jak Łódź podnosiła się z upadku i funkjonowała w okresie międzywojennym. Pa kochani i do następnego wpisu.

Łódź moje miasto. Historia miasta- Łódź wieloprzemysłowa

Witam kochani dzisiaj kolejny wpis z serii Łodź moje miasto. W ostatnim wpisie przybliżyławm Wam jak rozwijał się przemysł w Łodzi. Dzisiaj napiszę coś wiecęj na ten temat. Zatem do dzieła!

Początki Łodzi wieloprzemysłowej związane są z powstaniem kalisko-mazowieckiego okręgu przemysłowego, kiedy w mieście powstały wielkie manufaktury . m.in. kompleks fabryczny Ludwika Geyera rozwijający się od 1828r. z pierwszą na terenach Królestwa Polskiego maszyną parową (1839- znany dziś jako Biała Fabryka). W latach 30. XIX w. było to największe przedsiębiorstwo przemysłowe w Królestwie Polskim. Łódź eksportowała swoje wyroby głownie do Rosji i Chin.

Okres po upadku powstania listopadowego (1831r.) przyniósł bariery celne i pewną stagnację. W 1850 r. miasto było już dość znaczne i funkcjonowali w nim liczni rzemieślnicy: 13 bednarzy, 2 brukarzy, 4 blacharzy, 7 felczetów, 6 cieśli, 6 czapników, 4 dekarzy, 1 folusznik, 3 garbarzy, 5 gwoździarzy, 2 introligatorów, 1 kominiarz, 1 konował, 1 kotlarz, 21 muzykantów, 48 krawców, 10 kowali, 8 kołodziejów, 2 koszykarzy, 2 kapeluszników, 2 mechaników, 4 modniarki, 22 młynarzy, 2 mosiężników, 4 mydlarzy, 9 murarzy, 32 piekarzy, 3 piernikarzy, 2 piwowarów, 10 powroźników, 4 praczki, 2 postrzygaczy, 2 pompiarzy, 8 rymiarzy, 33 rzeźników, 1 rękawicznik, 10 ślusarzy, 5 szklarzy, 5 szwaczek, 39 szewców, 31 złotników, 7 stykarzy, 3 smuklerzy, 1 szczotkarz, 10 tokarzy, 2 waciarzy, 3 zegarmistrzów, 1 złotnik, 15 zdunów. W sumie w mieście miało swoją siedzibę 18 cechów rzemieślniczych ,a także dwie apteki, cukiernia, kawiarnia, trzech lekarzy oraz siedem ówczesnych hoteli- tzw. domów zajezdnych. Kolejny okres koniunktóry napędził w drugiej połowie XIX w. rozwój rynku wewnętrznego, otwarcie w 1865 r. linii kolejowej Fabryczno- Łódzkiej do Koluszek na trasie kolei Warszawsko- Wiedeńskiej, napływ taniej siły roboczej (po uwłaszczeniu chłopatwa) i ponowne otwarcie eksprtu po zniesieniu przez Rosję granicy celnej w 1851r. oraz wprowadzenie w 1877 r. złotych ceł na granicy Cesarstwa Rosyjskiego.

W tym czasie rosły fortuny przemysłowe Scheiberów, Grohmanów,Poznańskich. Powstały pierwsze miejscowe banki(w 1872 r. z inicjatywy Karola Sheibera- Bank Handlowy w Łodzi oraz Towarzystwo Kredytowe Miejskie w Łodzi),udzielające głównie kredytów handlowych. Rósł też udział lokanych w bankach warszawskich. Łóź stała się miejscem wielkich szans głównie dla Żydów, Niemców, Polaków i Rosjan- przysłowiową ziemią obiecaną. Ich ślady są ciągle czytelne w dzisiejszym mieście w postaci zespołów podfabrycznych, zabytków architektonicznych, świątyń i cmentarzy. W roku 1902 uruchomiono prywatną Kolej Warszawsko-Kaliską łączącą Łódź z Warszawą przez Łowicz na wschodzie na Sieradz z Kaliszem na zachodzie. Przedłużenie w 1906 r. linii z Kalisza do Ostrowa Wielkopolskiego dało Łodzi bezpośrednie połączemie z niemiecką siecią kolejową.

Jednocześnie miasto było w tym okresie areną powrarzających się strajków i rozruchów robotniczych,przeradzających się w krwawe zajścia. Jednym z pierwszych był strajk w 1872 r. w fabryce Karola Sheiblera. W 1892 r. nastąpił tzw. bunt łódzki zakończony ingerencją wojska. Do największych starć doszło podczas Rewolucji 1905 roku w czasie której między innymi dokonano zamachu na fabrykanta Juliusza Kunitzera.

Mimo swoich rozmiarów i pojedyńczych inwestycji Łódz pozostawała w ogromnej mierze ignotowana przez centralne władze rosyjskie i rażąco niedoiwestowana pod względem inrastruktury transportowej, technicznej i społecznej. Kilkusettysięczne miasto posiadało jedynie godność siedziby powiatu podlegając gubernatorowi rezydującemu w kilkukrotnie mniejszym Piotrkowie. Nie istniały połączenia kolejowe na kirunku północno-zachodnim ( Konin, Poznań), pónocnym (Kutno, Toruń) oraz połódniowym (Piotrków, Częstochowa, Zagłębie Dąbrowskie). Brak było sieci kanalizacyjnej i wodociągowej, szlonictwo stało na niskim poziomie. W 1845 r. otwarto natomiastszpital, sfinansowany przez miasto Łódź, rząd darczyńców prywatnych oraz tzw. ceduł muzycznych (podatek od zabaw) opłacony w Łodzi, Zgierzu,Konstantynowie i Aleksandrowie (placówka w złożeniu służyć mieszkańcom tych właśnie miast, którzy mieli też swoich przedstawicieli w radzie nadzorczej) W kolejnym wpisie Łódź w czasie w I wojny światowej. Więc do następnego wpisu.

Łódź-przemysłowa

Witam kochani dzisiaj kolejny wpis na blogu. W jednym z ostatnich wpisów pisałam,że przybliżę Wam w następnym wpisie hostorię Łodzi przemysłowej ale tak się nie stało. Postanowiłam dodać wpis o agresji, ale już powracam do tematu i piszę na temat Łodzi.

Łódź przemysłowa- w 1820 r. na podstawie dokumentu z 18 września, sygnowanego przez księcia namiestnika Józefa Zajączka rząd Królestwa Polskiego włączył Łódź do grona osad przemysłowych kalisko-mazowieckim okręgu przemysłowym i przeznaczył jej rolę ośrodka tkackiego i sukienniczego. Stało się tak na wniosek uwczesnego prezesa komisji Województwa Mazowieckiego- Rajmunada Rembielińskiego. Za powstaniem osady fabrycznej przemawiały warunki naturalne i prawne: państwowa własność ziemi- możliwość wydzielania działek duże zalesienia- drewno jako materiał budowlany i opałowy liczne drobne rzeczki o dużym spadku (między innymi Ostroga/Łódka, Jasień, Olechówka) -energia do napędu maszyn

Miasto liczyło wówczas ok. 800 mieszkańcóm, a decyzja ta była początkiem rozwoju okresu "Łodzi przemysłowej". Insdustralizqcja oparta była przedewszytkim na napływających do miasta rzemieślnikach różnychspecjalności włókienniczych,którzy zachęcani byli licznymi przywilejami. Aby sprostać potrzebom osadników, władze muejskie- w latach 1821-1823- rozplanowały i wytyczyły osadę sukienniczą "Nowe Miasto". Ulokowano ją na południe od istniejącego "Starego Miasta",a najważniejszym jej elementem był centralnie położony ośmioboczny rynek, z czterema wykotowymi ulicami na jego osiach (Nowy Rynek- dzisiejszy Pl.Wolności). Od 1823 do połowy XIX wieku do Łodzi przybywali głównie niemieckojęzyczni tkacze z Wielkipolski, Śląska, Saksonii,Czech, Brandenburgii i Moraw. Rejony te posiadały długą tradycję rzemiosła tkackiego,która jednak powoli chyliła się ku upadkowi wskutek procesów industralizacjii, jak i utraty rynków zbytu związanym z nowym podziałem politycznym Europy od 1815.

W latach 1824-1827 wytyczono osadę Łódka położoną na południe od "Nowego Miasta" wzłuż osi, którą stanowiła ul. Piotrkowska. Po regulacji fabryczna Łódź składała się z sześciu części rozlokowanych pielęciowiorstowej długości. W jej skład wchodziły: Stare Miasto, osada sukiennicza zwana "Nowym Miatem", osada tkacka, osada prządnicza, Osada Szlązaki oraz Nowa Dzi

elnica. To byłoby wszystko na temat Łodzi przemysłowej. W nastęnym wpisie przybliżę Wam Łódź wieloprzemysłową. Do nastęnego wpisu kochami.

Agresja-powracający temat

Witam. W dzisiejszym wpisie poruszę coś czego byłam świadkiem w czwartek gdy wracałam z pracy. Muszę przyznać,że strasznie to mną wstrząsnęło.

Otóż był czwartek po godzinie 15. Wysiadłam tak jak zawsze z autobusu i szłam do domu. Gdy byłam już przy krańcówki teanwajowej na Wyszyńskiego i to co zobaczyłam...to był szok.

Agresywne zachowanie pewnego pijanego meżczyzny było nie do zaakceptowania. Ale zacznijmy od początku. Na Wyszyńskiego na krancówce tranwajowej z tranwaju nr 12 wysiadł młody czarnoskóry chłopak. Szedł sobie spokojnie i nikomu nie wadził i nie wchodził w nikomu w drogę. Za nim wysiadł wspomniany wcześniej pijany mężczyzna. Wyzywał tego czarnoskórego chłopaka od czarnuchów, brudasów. Jego teksty były poniżej krytyki. Jesen z nich zacytuję. "Wracaj do Afryki brudasie liśćmi dupę zakrywać". Czy tak według niektórych wygląda tolerancja? Czy naprawdę niektórzy wyznają zasadę Polska tylko dla Polaków.

Mamy XXI w. a zachowanie niektórych pokazuje, że żyją w średniowieczu i sąstrasznie zaściankowi. Kochani zastanówmy się nad naszym zachowaniem. Czy jak ktoś ma inny kolor skóry, inne przekonania polityczne czy religijne to już jest gorszy od nas? Nie powinniśmy patrzeć na wnętrze człowieka? Kochani zastanówcie się nad tym i do następnego wpisu. Papa.

Łódź -historia miasta. Łódź rolnicza.

Witam dziś kolejny wpis. Łódź rolnicza- Łódź ma metrykę średniowieczną. Początkowo była małą wsią leżącą w granicach historycznej ziemi łęczyckiej,którą władali książęta łęczyccy. Pierwsza wzmianka znajduje się w dokumencie sygnowanym przez księcia ziemi łęczyckiej i dobrzyńskiej Władysława Garbatego z 1332r., który był związany z nadaniem kulku wsi, w tym również wsi o nazwie Łodzia w wieczyste posiadanie biskupom kujawskim. Prawa miejskie nadane zostały miekscowości w Przedborzu nad Pilicą 29.07.1423r.,a wraz z nimi pozwolenie na organizowanie targów.

Do końca XVII w. Łódź rozwijała się jako małe miasteczko rolinicze bedące własnością biskupstwa włocławskiego (Łódź była prywatnym miastem koscielnym)-jako Łodzia jest wymieniana wśród miast biskupstwa włocławskiego w powiecie brzezińskim województwa łęczyckiego w końcu XVI w. Stała się ona wtedy lokalnym ośrodkiem handlowym oraz rzemieślniczym. Mieściło się tu osiem młynów oraz warsztaty kołodziejów, bednarzy,szewców,cieśli i rzeźników. W 1424r biskup włocławski Jan Pella określił obowiązki określił obowiązki i przywileje mieszkańców Łodzi, a od 1471r. rozpoczęto prowadzenie ksiąg miejskich. W 1496 król Jan Olbracht potwierdził przywileje królewskie na odbywanie dwóch jatmarków rocznie i cotygodniowego targu w mieście. W szczytowym okresie rozwoju "Łodzi rolniczej), na początku XVI w. miasto liczyło 70 rodzin mieszczańskich i około 30 domostw.

Okres najazdów szwedzkich w połowie XVII wieku do upadku i częściowego wyludnienia. W 1739r. w Łodzi mieszkało 97 rodzin. W 1777 r. liczyła 265 mieszkańców, a w mieście stało 66 domów. Do II rozbioru Polski Łódź znajdowała się w województwie łęczyckim w Rzeczposlitej Obojga Narodów.

Po II rozbioru Poski w 1793r. Łódź trafiła do zaboru pruskiego. W tym czasie liczyła jedynie 250 mieszkańców, a obszar zabudowany obejmował stare miasto. Ze względu na niewielkie rozmiary pruskie władze 1794r. rozważały odebranie miejscowości praw miejskich i przekształcenie jej ponownie w wieś. W 1798r. wskutek sekuryzacji dóbr kościelnych, stała sie miastem rządowym. Od 1807 roku należała do księstwa Warszawskiego , a od 1815r. do Królestwa Polskiego.

Tymczasem na tyle a w kolejnym wpisie napiszę Wam o Łodzi przemysłowej i jej dalszym rozwoju. Więc do następniego wpisu kochani.

Łódź-nazwa miasta

Dzisiaj kochani kolejny wpis z serii Łódź-miasto, w którym mieszkam. W dzisiejszym wpisie napiszę coś na temat nazwy miasta.

Łodź dawniej nazywana była Łodzia. Źródła historyczne zanotowały następujące nazwy; Lodza,Łodzia,villa Lodza, Stara Lodza. Pochodzenie nazwy Łódź stało się przedmiotem polemik i na ten temat istnieje również kilka hipotez według,których nazwa miasta: - wywodzi się od szlacheckiego nazwiska rodowego "Łodzic" a herb miata od jego wizerunku przedstawiający łódź -od staropolskiego imienia męskiego Włodzisław -od staroposkiego określenia wierzby szarej- łoza -zupełnie błędna jest jest hipoteza,że nazwa miasta pochodzi od rzeki Łódki, bo to rzeka wzięła nazwę od miasta.

"Poszczególni autorzy mocno różnili się w swoich poglądach na temat pochodzenia nazwy miata Łodzi. Byli natomiast zgodni co do tego,że nazawa miasta nie wywodzi się od nazwy rzeczki. Nazwa rzeki pojawiła się dopiero XIX wieku. Wcześniej rzeczka nosiła nazwę Stara, czasmi poprostu rzeka lub Ostroga.

Łodź bywała nazywana "polskim menchesterem" z racji dominującego tu niegdyś przemysłu tekstylnego.

Dzisiaj byłoby na tyle pozdrawiam i życzę miłego dnia. W następnym wpisie przybliżę Wam historię miasta.

Komornik Patrycja Monika Bajerska z Włocławka

Witam Was kochani dzisiaj wpis na życzenie jednej z czytelniczek. Otóż opowiedziała mi swoją historie jaka ją spotkała. Bardzo mnie zdziwiło,że na świecie są takie hieny. Pasożyty żerujące na czyimś nieszczęsciu.

Wprawdzie zdaję sobie sprawę,że komornicy sądowi są od tego żeby ściągać długi od dłużników, ale kosztem wszystkiego? To właśnie spotkało moją koleżankę. Miała małe potknięcie przy spłacie kredytu. Komornik Patrycja Monika Bajerska zajęła się egzekwowaniem zadłużenia mojej koleżanki. Najpierw zajęła jej wynagrodzenie. Na kontakt i prośbę zejścia z wypłaty i rozłorzenia zadłużenia na raty komornik kazała kontaktować się z wierzycielem. Na odpowiedź że wierzyciel nie odpowiada i nie ma z nim kontaktu stwierdziła że nie ma opcji zejscia z wynagrodzenia mało tego zajęła jej konto aby tylko zabrać jej każdy grosz.

Wegług mnie to nie ludzkie zachowanie a co Wy o tym myślicie? Czy tak właśnie powinien postępować komornik? Czy nie powinien porozumieć się z dłużnikiem? Czekam na komentarze i wasze opinie i do następnego wpisu