Witam dzisiaj kolejny park łódzki. Park Moniuszki
Park został utworzony z myślą o ludziach korzystających z dworca kolejowego, którego gmach wzniesiono w 1868 roku. Na terenie dzisiejszego parku mieścił się las, zaistniała konieczność wybudowania ścieżek doprowadzających do dworca. Pierwsze plany parku kolejowego wykonał architekt miejski Hilary Majewski. W 1874 roku powstało miejsce, gdzie podróżni mogli odpoczywać po przebytej drodze, Park Kolejowy. Był to drugi park w Łodzi (pierwszym był park "Źródliska").
W parku zasadzono sosny, świerki, brzozy, klony, kasztany, lipy, topole i wierzby płaczące - część z nich rośnie w parku do dziś. Na środku parku umiejscowiono plac z ozdobnym klombem. Park był przebudowywany w latach 30. XX wieku. W 1884 roku w parku została wzniesiona katedra prawosławna pw. św. Aleksandra Newskiego. Park zaczęto nieoficjalnie nazywać parkiem Aleksandryjskim. W latach 60. XX wieku park został przemianowany na Park im. Stanisława Moniuszki, kompozytora "Prząśniczki" - łódzkiego hymnu. W parku stoi pomnik - popiersie Stanisława Moniuszki, patrona parku, ufundowany w 1963 roku przez mieszkańców Łodzi. Autorami rzeźby są łódzcy plastycy Elwira i Jerzy Mazurczyk. Pomnik początkowo stał tyłem do ulicy Narutowicza, w 1970 obrócono go na prośbę mieszkańców. Centrum parku tworzą wraz z pomnikiem trzy klomby (dwa z różami). W parku znajduje się pomnik przyrody: buk pospolity. W latach 1994-1995 park został częściowo ogrodzony niskim murkiem. W 2000 r. przeprowadzono specjalistyczną pielęgnację najstarszych drzew w tym parku.
W dzisiejszym wpisie to już wszystko. Do następnego wpisu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz